GABBA
Może być
też GABBER (HardCore holenderski), styl najbardziej popularny w
Holandii, Niemczech a u nas w Polsce jego kolebką są Kielce. Cechą
charakterystyczną jest bardzo szybki (niekiedy obłędnie - powyżej
200 bpm.), ostry beat i elementy break-beatu, industrialu, noiz.
Jest to po prostu styl bardzo szybki, energiczny, bezwzględny, mocny
i brutalny - coś tylko dla maniaków gatunku. Tylko niewielu jest w
stanie wytrzymać choćby kilka a co dopiero kilkanaście minut w
tempie ponad 200bpm (czyli około 3 uderzeń na sekundę) przy takim
tempie po około 10 minutach ścina się białko w mózgu..... I
pomyśleć, że ten styl jest całkiem popularny w niektórych
kręgach.
TRANCECORE
Jako zróżnicowany gatunek,
trance z jednej strony miesza się z nowoczesnym jazem, z drugiej
strony spektrum zahacza o hardcore, trance core to czadowa mieszanka
hardcore, ostrego techno i trance'u. A także heavy rocka.
Gabber (znany też jako hardcore) to jeden z najbardziej ekstremalnych gatunków muzyki elektronicznej za którego pionierów uważani są Belgowie. Gabber wywodzi się z muzyki i subkultury rave, tyle iż za prostoplastę tego stylu są uważane utwory house które powstały na przełomie roku 1987/1988. Zwiększono w nich tempo do ok. 135 - 145 BPM oraz wyostrzono ślad perkusyjny (beat). Jednak prawdziwa eksplozja tego stylu to lata 1991 - 1992, wtedy to w Belgii powstało wiele klasyków i kultowych nagrań: Holy Noise - Get Down Everybody, Nightmare czy Misteria - Who Kill JFK. Gabber bardzo szybko przeniósł się do sąsiedniej Holandii, gdzie dj-e DJ Paul Elstak i Dark Raver (dziś uważani za najlepszych hardcore'owych dj-ów i producentów) przyspieszyli tempo utworów do ok. 160 - 170 BPM, oraz przesterowali dźwięk uderzenia. Tzw. motyw basowy (łaczony z charakterystycznym "noise'em" ang. hałas) startuje równo z uderzeniem perkusji co daje w połączeniu z rytmem 4/4 niesłychanie mocny i energiczny beat.
Tempo gabber wynosi od 150 do 250 BPM do czego dochodzą charakterystyczne żywe dźwięki syntezatorów i nierzadko pianin (ale od dłuższego czasu odchodzi się od tego instrumentu). Wokal ogranicza się do krótkich wstawek lub rapu podkładanego przez MC na żywo.
Muzyka gabber jest najbardziej znana i lubiana w swej ojczyźnie czyli Holandii i Belgii oraz w Niemczech i USA. W Polsce najłatwiej usłyszeć ją na imprezach w Kielcach, w których najcięższe podgatunki muzyki techno są bardzo popularne. Obecnie najbardziej znanymi wykonawcami gabber hardcore są m. in. Dj Nosferatu, Neophyte, Masters of Hardcore, Dj Viper, Dj Issac, Evil Activities, Angerfist, Outblast.
Style pokrewne wywodzące się ze nurtu gabber
HARDCORE
Maksymalnie wyostrzona
odmiana brytyjskiego techno. Zapoczątkowany na przełomie lat 80-tych
i 90-tych (za rok narodzin uważa się rok 1991, kiedy to powstał
kawałek 4 HERO "Mr. Kirk's Nightmare", inni za rok narodzin uznają
rok 1987/88). Pierwsze utwory hardcore'owe pochodzą od house'u -
tempo 125 bpm zwiększono do 135-140 bpm. Charakterystyczne dla
hardcore'u jest przyspieszanie i rozciąganie dźwięków, wsteczne
odtwarzanie i miksowanie dźwięków z samplowanymi bitami,
koncentracja na sekwencjach bitowych i basowych. Za przykład może
posłużyć pierwszy album The Prodigy "Experience" (typowo
hardcore'owy) HAPPY HARDCORE Tempo zwiększone do 150-155 bpm. W
porównaniu do hardcore'u wyciszone bity i basy oraz skupienie się na
akompaniamencie i wokalu. "Happy hardcore to przewaga pianin, bity
odłożone na bok, a do tego śpiewające babki zsamplowane z popowych
kawałków". TERROR CORE Najcięższa odmiana hard core'u. Jeśli nie
wiecie co to jest "muzyczny terror" to spróbujcie posłuchać na
przykład składanki "Terror Done". Niektórzy twierdzą, że wszystko to
co ma ponad 200bpm to sieczka i nic więcej - a jednak na świecie
jest wielu zwolenników właśnie najostrzejszej odmiany hard
core'u.
Speedcore to gatunek muzyki elektronicznej spokrewniony z terrorcore'em. Narodził się w drugiej połowie lat 90 XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Najbardziej charakterystyczną cechą tego stylu jest jego tempo: od 250 bpm wzwyż bez żadnej bariery prędkości (zdarzają sie utwory mające nawet 250-1000 uderzeń na minutę). W utworach speedcore'owych najważniejsze jest tempo perkusji (zazwyczaj w metrum 4/4 ale niemal zawsze pojawiają się krótkie wstawki z połamanym rytmem). Inne dźwięki schodzą na drugi plan, a są to zazwyczaj mocno przesterowane piskliwe dzwięki syntezatorółw, albo nawet gitary elektrycznej. Twórcy speedcore'u często wykorzystują w nim dźwięki np. z programów telewizyjnych lub krótkie wokale wycięte z innych gatunków muzycznych. Muzyka ta nie ma w sobie nic z tzw. komercji, tworzą ją głównie ludzie znudzeni brzmieniem muzyki elektronicznej, jak i osoby robiące ją dla czystej zabawy i przyjemności. W polsce gatunek ten jest mało popularny. Najłatwiej usłyszeć ją w Kielcach, które są krajową kolebką najcięższych gatunków muzyki techno. Gatunek ten jest najpopularniejszy w Stanach Zjednoczonych, skąd pochodzi.
Terrorcore - najmocniejsza odmiana gatunku hardcore, powstała ok. 1995 roku XX wieku. Jej korzeni można by się doszukiwać gdzieś w Holandii, gdzie w Rotterdamie powstał nurt gabber. Szybkość utworów terrorcore wynosi od 250 BPM wzwyż do czego dochodzą sample niczym z horrorów, (zazwyczaj rozciągnięte i bardzo klimatyczne) oraz niekiedy dźwięki niczym z wielkich fabryk, brzmiących jak tarcie się metalu.
Wokal ogranicza się zazwyczaj do krótkich wstawek typu fuck you i tym podobnych. Do całego obrazu trzeba jeszcze dodać potężną ścianę basu i potwornego hałasu i mamy cały obraz terrorcoru. Do prekursorów tego gatunku muzycznego należą między innymi Rotterdam Terror Corps, Mindcontroller czy Delta 9.
Frenchcore - gatunek muzyczny, odmiana francuskiego hardcore, powstał w połowie lat 90-tych ubiegłego stulecia. Za twórców i prekursorów gatunku uważa się artystów Laurenta Ho i Manu Le Malin. Tempo utworów oscyluje w granicach 180-240 B.P.M. Charakterystyczny dla gatunku jest beat 4x4, jednostajny, z mniej lub bardziej używanym efektem "distortion" w poszczególnych utworach. Całość wypełniają industrialne dźwięki, dosyć zminimalizowane, raczej ascetyczne. Obecne utwory z gatunku frenchcore charakteryzuje często prosta linia basu umieszczana pomiędzy beat'em. Frenchcore popularny jest oczywiście we Francji, Niemczech, Belgii, Włoszech, mniej w Holandii (tam króluje dutch newstyle).
Najważniejsi artyści gatunku:
Najważniejsze wytwórnie: